बुधवार, 16 अप्रैल 2014

ठांइ-ठौंङ

पंछीड़ा
तू कियां सिंझ्या
ढळया पेली
आय'र बैठ जावै
साग्ये रूखंङा माथै
साग्ये डाली माथै 
ठांइ-ठौंङ                    

कांई एनाण-सैनाण है थारे कनै
न कदैइ तू मारग भूलै  
 तू कदै ही भटकै
चाहै बिरखा बरसो
चाहै  बादळ  गरजो
तू  पूग ही ज्यावे पाछो
ठांइ-ठौंङ                  

म्हें तनै देख"र 
लगाई ही पांख्या
उड़ग्यो आकासा मायं 
छोड़ गाँव,घर,आँगणो 
पण आज तांइ
पाछो कोनी पूग सक्यो
ठांइ-ठौंङ
                  
आज भी चेत आवै 
गाँव का खेत
ताजी पुन रा लहरका
अगुणै  कूवै रो मीठो पाणी 
आज भी फङफङावै पांख्यां 
पुगण ताईं 
ठांइ-ठौंङ                         
                            
पंछीड़ा
तू आय
बैठ म्हारै कनै
बताव म्हानै भी रसतो
कियांई पाछो पूग जावूँ 
गाँव के घर में                                                  
ठांइ-ठौंङ।  
























कोई टिप्पणी नहीं:

एक टिप्पणी भेजें